Επιλεκτικός αρχοντοχωριατισμός...

...ή με μια πλαστική καρέκλα στο χορτάρι του Ιτς Καλέ.

Όταν είσαι «επίσημος» και κάθεσαι στην πρώτη σειρά τα βλέπεις όλα διαφορετικά. Και να τα χαμόγελα και να οι κάμερες. Τι κι αν οι πίσω από σένα βλέπουν απλώς τις πλάτες των μπροστινών τους!

Με πλαστική καρέκλα πανηγυριού μέσα στο χορτάρι του Ιτς Καλέ και τσουχτερό εισιτήριο καλείσαι να «απολαύσεις» εκδηλώσεις επιπέδου. Και ναι μεν οι εκδηλώσεις από  μόνες τους στο «Ιτς Καλέ φεστιβάλ» μπορεί να είναι ενδιαφέρουσες, οι συνθήκες όμως παρακολούθησής τους μόνο αυτό δεν είναι. 

Θα το αντιλαμβάνονται αυτό, φανταζόμαστε, και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες.

Οραματιζόμαστε έναν πολιτισμό που θα σέβεται τους θεατές και  θα τους προσφέρει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Που δεν θα έχει κρατημένες θέσεις, που δεν θα μοιράζει προσκλήσεις σε κολλητούς και φίλους ενώ ο άλλος δίπλα θα έχει πληρώσει για τρία άτομα από 60 μέχρι 80 ευρώ (ανάλογα με τους εμφανιζόμενους) και θα ψάχνει κανένα εξόγκωμα στο χορτάρι για να… βλέπουν και τα παιδιά. 

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι εκδηλώσεις του Ιτς Καλέ -και ειδικά μετά το έργο της ανάπλασης και του νέου Μουσείου δίπλα στις καμάρες- πρέπει να γίνονται στον χώρο που έγιναν και τα εγκαίνια του Μουσείου και μάλιστα με τις συνθήκες εκείνες (χωρίς την τέντα φυσικά).  Γιατί οι πόλεις πρέπει να πηγαίνουν μπροστά και όχι σημειωτόν.

                     (Oι φωτογραφίες της εκδήλωσης από την ιστοσελίδα του Π.Κ)